zepsuć humor

См. также в других словарях:

• zepsuć — dk Xa, zepsućpsuję, zepsućpsujesz, zepsućpsuj, zepsućpsuł, zepsućpsuty 1. «uszkodzić, zniszczyć coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; popsuć» Zepsuć instrument, maszynę, samochód. Deszcz zepsuł drogę. ∆ Zepsute jedzenie, produkty… …   Słownik języka polskiego

• psuć się – popsuć się, zepsuć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się bezużytecznym, przestawać pełnić swą funkcję; niszczyć się, uszkadzać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urządzenia tej firmy często się psują. Radio się zepsuło. W czasie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pokwasić — dk VIa, pokwasićkwaszę, pokwasićsisz, pokwasićkwaś, pokwasićsił, pokwasićkwaszony «kwasząc zakonserwować wiele produktów, jeden po drugim, porobić kwaśnym» Pokwasić wszystkie ogórki. przen. «wywołać zły nastrój, oznaki złego nastroju u wielu… …   Słownik języka polskiego

• psuć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIc, psuję, psuje, psuty {{/stl 8}}– popsuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}zepsuć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IIIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• skwasić — dk VIa, skwaszę, skwasisz, skwaś, skwasićsił, skwaszony «wywołać zły nastrój, zwarzyć humor» Swoim wystąpieniem skwasił wszystkim humory. Był jakiś skwaszony. ◊ Skwaszona mina «mina wyrażająca niezadowolenie, zły humor» skwasić się «stać się… …   Słownik języka polskiego

• popsuć — dk Xa, popsućpsuję, popsućpsujesz, popsućpsuj, popsućpsuł, popsućpsuty 1. «zniszczyć, uszkodzić coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; zepsuć» Popsuć maszynę. Deszcze popsuły drogę. Dziecko popsuło wszystkie zabawki. ◊ Popsuć (sobie)… …   Słownik języka polskiego

• skwaśnieć — dk III, skwaśniećeję, skwaśniećejesz, skwaśniećej, skwaśniećniał, skwaśniećniały, skwaśniećnieli «ulec procesowi fermentacji kwaśnej, stać się kwaśnym, zepsuć się» Mleko po burzy skwaśniało. Zupa skwaśniała. Skwaśniałe wino. przen. «stać się… …   Słownik języka polskiego

• zwarzyć — dk VIb, zwarzyćrzę, zwarzyćrzysz, zwarz, zwarzyćrzył, zwarzyćrzony 1. «spowodować wytrącenie się białka w nieco skwaśniałym mleku lub śmietance, wskutek nagłego ogrzania» 2. książk. «o mrozie, słońcu, upale itp.: spowodować zwiędnięcie,… …   Słownik języka polskiego

• nastrój — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. nastrójroju; lm D. nastrójrojów {{/stl 8}}{{stl 7}} chwilowy stan psychiczny, emocjonalny itp. charakteryzujący się dominowaniem pewnych uczuć wpływających na zachowanie, samopoczucie, sposób reagowania itp.,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień